‘Geef je dochter geen trouwjurk, maar ’n goed gesprek cadeau’
By Perspublicatie In Mediation algemeen On 26 maart 2015
Serie Mediation Deel 2: ‘Geef je dochter geen trouwjurk, maar ’n goed gesprek cadeau’
Geplaatst in BN De Stem op 03 maart 2015
Deel 2: Een aantal goede gesprekken vooraf kan veel ellende en vooral ook vechtscheidingen voorkomen, zegt mediator en advocate Denise Kentie.
Kindermishandeling
Geef geen trouwjurk cadeau,maar een goed gesprek. En voorkom een vechtscheiding. Dat is een vorm van kindermishandeling. ’Denise Kentie vat samen wat haar ideaal is voor de toekomst. Premariatal mediation heet het op z’n Engels.
En het komt erop neer dat mensen, voor ze trouwen,eens goed in gesprek gaan over wezenlijke vragen.
Waarom kies ik voor jou en jij voor mij? Hoe sta je in het leven? Hoe gaan we om met tegenslag, hoe verdelen we taken? Willen we kinderen -en zo ja, wie gaat er voor ze zorgen?
Duurzamer
Kentie: „Ik ben ervan overtuigd dat, als je bewuster een relatie ingaat, dat die duurzamer is.”Om die reden richtte ze de Stichting Prenups op. Samen met Louis Zonnenberg (advocaat en scheidingsmediator), Fred Schonewille (mediator en oud-notaris) en de Bredase notaris Hélène van den Boom.
Deze stichting wil mensen die een huwelijk of samenlevingscontract aangaan,bewust maken van het belang van een goede overeenkomst. Niet alleen als de relatie stuk-loopt, maar ook heel concreet over hoe beide partners hun huwelijk of samenleving zien verlopen. De stichting leidt mediators op om de partners te begeleiden.
Kentie heeft ze dagelijks aan tafel. Mensen die ooit van elkaar hielden, of tenminste zoveel met elkaar hadden dat er een kind kwam. En die elkaar nu niet meer aan willen kijken of met elkaar willen of kunnen praten.
Schade
„Het is van belang dat er in deze maatschappij iets verandert. Er zijn zo veel vechtscheidingen en die richten zoveel schade aan bij kinderen.” Onlangs nog had ze zo’n stel aan tafel. Hij keek naar buiten, zij de andere kant op. Kentie er tussenin. „Ze hadden twee jaar niet met elkaar gesproken.
Ik vroeg op enig moment hoe ze elkaar ontmoet hadden, of ze zich nog herinnerden dat ze verliefd op elkaar werden. Wat er toen gebeurde… Ze gingen elkaar aanvullen, keken elkaar weer aan. Ze zijn na afloop zelfs ergens samen naartoe gegaan om door te praten.
Negeren
Maar de keer daarna, bij mij aan tafel, zaten ze elkaar weer op dezelfde manier te negeren.” „Het is beter te voorkomen dan te genezen”, vervolgt Kentie. „Ik begrijp wel, als je net – voor een eerste keer – ten huwelijk gevraagd bent, is er nog geen lijdensdruk.
Dan ben je bezig met vragen als ‘waar vieren we het’, ‘wie nodigen we uit?’ en ‘welke jurk’. Terwijl het juist zo goed zou zijn als je je met je partner ook dingen af zou vragen als: hoe sta jij in het leven, hoe ga jij om met tegenslag en hoe maak jij het weer goed na een ruzie?”
Kentie weet uit ervaring dat aanstaande echtelieden lang niet altijd weten wat ze afspreken (gemeenschap van goederen, huwelijkse voorwaarden, koude uitsluiting?) en wat de financiële consequenties zijn als het mis gaat.
Ellende
„Daar komt veel ellende van”, zegt de Bredase advocate en echtscheidingsmediator. Koude uitsluiting betekent dat degene op wiens naam en rekening alles staat, ook alles houdt bij een scheiding. „En dan zitten ze hier, blijken ze nergens recht op te hebben. Dat komt regelmatig voor.”
Kentie vervolgt: „Wij vinden met onze stichting dat het beter kan en beter moet. Praat met elkaar. Dat kan bij ons, dat kan bij de ambtenaar van de burgerlijke stand, de mediator of bij de notaris.”
De stichting leidt deze mensen daarvoor ook op. Kentie: „Natuurlijk kan het zijn dat aanstaanden door die gesprekken afhaken. Maar hoe fijn is het, als je voor je huwelijk de pijnpunten bespreekbaar maakt en oplost. Je kunt veel volmondiger en bewuster ‘ja’ zeggen.”
Kinderen en geld
De belangrijkste pijnpunten? Ze hoeft geen moment na te denken: „Kinderen en geld. Althans: daar lijkt het over te gaan, maar uiteindelijk gaat het toch vooral om begrip en erkenning. We zien een grote toename van mensen met kleine kinderen die uit elkaar gaan.”
En waar het dan vaak mis gaat, is dat mensen de partnerrelatie niet weten te scheiden van de ouderrelatie. ‘Hij heeft mij pijn gedaan, dús heeft hij ook geen recht meer de kinderen te zien’. Kentie: „Het mooiste wat je je kind mee kunt geven, is dat de band tussen beide ouders en kind(eren), ondanks de scheiding, blijft.”
Ze leert ouders om het belang van de kinderen voor ogen te blijven houden. Ouders krijgen een map mee voor thuis. Met handvatten voor relationele rouwverwerking, tips voor ‘overlegscheiden’ en een tekst die Kentie zelf onderstreept: “Ik neem wat jij mij aan goeds hebt gegeven. Het is veel geweest en dat koester ik. Wat ik jou gaf heb ik je uit liefde gegeven en is aan jou om dat te behouden. Ik neem mijn aandeel in wat niet goed ging en ik laat jouw deel bij jou. Ik verlaat je in vrede.”
Richtlijnen
De map bevat ook richtlijnen voor effectieve communicatie en een brief ‘Aan alle gescheiden ouders van Nederland’ van Villa Pinedo. Een brief van de 70.000 kinderen die jaarlijks te horen krijgen dat hun ouders uit elkaar gaan en die gehoord willen worden.
Kentie: „Kinderen lijden het meest onder het lijden van hun ouders. Stop ermee elkaar voor de rechtbank kapot te maken. Het moet verboden worden om vechtadvocaten tegenover elkaar te laten staan.”
Liefde
Ze is een idealiste, bevestigt ze. Ervan overtuigd dat ‘je uiteindelijk met liefde uit elkaar kunt gaan’. „Daarvoor is het belangrijk dat je niet het conflict zoekt, maar mensen helpt om het gesprek met elkaar aan te gaan. Dat lukt niet bij iedereen, maar het is belangrijk dat je dat blijft proberen en wegen zoekt om tot oplossingen te komen. Je hebt een verleden samen. Daar zaten ook goede momenten tussen.”